I'm Padmé #10

Padmé

Przechodziły przez moje ciało dreszcze, ale takie bardzo przyjemne dreszcze. Mijając różne uliczki, moje oczy stawały się wilgotnę. 

-Oh Ani, dleczego stałeś się zły?-pomyślałam.

Poczułam jak ktoś gładzie swoją dłoń na moim ramieniu. Był to Obi-Wan.

,,Przyjdzie czas. Kiedy wszystko się zmieni.'' Uszłyszałam w głowie głos Obi-Wana. Letkko uśmiechnęłam się.

-Jak Luke będzie gotów.-pomyślałam.

Han

-Myślałeś, że prysnę?-powiedziałem.

-Han, chłopce, sprawiasz mi zawód.-powiedział Jabba-Czemu nie spłaciłeś długu i czemu usmażyłeś biednego Greedo?

-Fatyguj się osobiście, zamiast przysyłać jeiopów.

-Han, nie mogę robić wyjątków. Co by było gdyby każdy mój szmugler wyrzuczał ładunek na widok statku Imperium? To kiepski interes.

-Słuchaj, Jabba, nawet i mnie czasem przeszukują. Myślisz, że miałem wybór? Złapałem okazję, zwrócę dług, plus coś ekstra. Daj mi czas.

-Han, mój chłopcze, jesteś najlepszy. Powiedzmy więc, 20% ekstra...

-15 i nie przeciągaj struny.-przerewałem Jabbie.

-Niech będzie 15. Ale następnym razem wyznaczę za ciebie taką nagrodę, że będziesz z daleka omijał cywilizowane układy.

***

-To kupa złomu!-powiedział dzieciak.

,,On ma na imię Luke, a nie dzieciak.''

Znowu ta, przeklęta brunetka jest w mojej głowie.

,,Ja ci dam przeklęta brunetka! Jestem Padme.''

-1,5 prędkości światła. Wygląda niepozornie, ale ma swoją moc. Wprowadziłem specjalne usprawnienia. Czas nayli, wsiadajcie i lecimy.


_______________________
Rodział jest. Pff...